بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ
به نام خداوند بخشنده مهربان

بِسْمِ اللهِ الَّذى لا اَرْجُو اِلاَّ فَضْلَهُ، وَ لا اَخْشى اِلاَّ عَدْلَهُ، وَ لا اَعْتَمِدُ اِلاَّ
بنام خدایى که جز فضلش امیدى ندارم و جز عدلش از چیزى ترس ندارم و جز به

قَوْلَهُ، وَ لااَتَمَسَّکُ اِلاَّ بِحَبْلِهِ، بِکَ اَسْتَجیرُ یا ذَا الْعَفْوِ وَ الرِّضْوانِ مِنَ الظُّلْمِ
گفته او اعتماد ندارم و جز به رشته (بندگى و اخلاص) او چنگ نزنم اى داراى گذشت و خشنودى به تو پناه برم از ستم

وَ الْعُدْوانِ، وَمِنْ غِیَرِ الزَّمانِ، وَ تَواتُرِالاَْحْزانِ، وَ طَوارِقِ الْحَدَثانِ، وَ مِنِ
و دشمنى (خلق) و از دگرگونیهاى روزگار و پى درپى رسیدن اندوهها و حوادث ناگوار شب و از

انْقِضآءِ الْمُدَّةِ قَبْلَ التَّأَهُّبِ وَ الْعُدَّةِ، وَ اِیّاکَ اَسْتَرْشِدُ لِما فیهِ الصَّلاحُ وَ
سپرى شدن عمر قبل از آمادگى و توشه گیرى و تنها از تو راهنمایى مى جویم براى آنچه صلاح

الاِْصْلاحُ، وَ بِکَ اَسْتَعینُ فیما یَقْتَرِنُ بِهِ النَّجاحُ وَالاِْنْجاحُ، وَ اِیّاکَ اَرْغَبُ
و اصلاح من در آن است و از تو یارى طلبم در (رسیدن به) آنچه مقرون به کامیابى و کامروایى است و از تو امید دارم

فى لِباسِ الْعافِیَةِ وَتَمامِها، وَ شُمُولِ السَّلامَةِ وَ دَوامِها، وَاَعُوذُ بِکَ یا رَبِّ
براى پوشش لباس تندرستى کامل و شمول سلامتى دائم و پناه مى برم به تو اى پروردگار

مِنْ هَمَزاتِ الشَّیاطینِ، وَ اَحْتَرِزُ بِسُلْطانِکَ مِنْ جَوْرِ السَّلاطینِ،فَتَقَبَّلْ
از وسوسه هاى شیاطین و احتراز جویم بوسیله سلطنت تو از ستم سلاطین پس (اى خدا)

ما کانَ مِنْ صَلاتى وَصَوْمى، وَ اجْعَلْ غَدى وَ ما بَعْدَهُ اَفْضَلَ مِنْ ساعَتى
نماز و روزه ام را بپذیر وفرداى من و مابعد آن را بهتر از این ساعت

وَیَوْمى، وَ اَعِزَّنى فى عَشیرَتى وَ قَوْمى، وَ احْفَظْنى فى یَقْظَتى وَ نَوْمى،
و امروزم قرارده و مرا در میان فامیل و خویشانم عزیز گردان و مرا در بیدارى و خوابم حفظ کن

فَاَنْتَ اللهُ خَیْرٌحافِظاً، وَ اَنْتَ اَرْحَمُ الرّاحِمینَ، اَللّهُمَّ اِنّى اَبْرَءُ اِلَیْکَ فى
که تویى خدایى که بهترین نگهبانى و تو مهربانترین مهربانانى خدایا من بسوى تو بیزارى جویم

یَوْمى هذا وَ ما بَعْدَهُ مِنَ الاْحادِ، مِنَ الشِّرْکِ وَ الاِْلْحادِ، وَ اُخْلِصُ لَکَ
و در این روز و روزهاى یکشنبه دیگر از شرک و بى دینى و دعایم را براى تو

دُعآئى تَعَرُّضاً لِلاِْجابَةِ، وَ اُقیمُ نَفْسی عَلى طاعَتِکَ رَجآءً لِلاِْثابَةِ، فَصَلِّ
خالص مى کنم تا در معرض اجابت قرار گیرد و خویش را بر اطاعتت وا مى دارم به امید کسب ثواب پس درود فرست

عَلى مُحَمَّد وَ آلِهِ خَیْرِ خَلْقِکَ، اَلدّاعى اِلى حَقِّکَ، وَاَعِزَّنى بِعِزِّکَ الَّذى
بر محمّد و آل او بهترین خلق خود آن که (مردم را) بسوى حقانیّتت خواند و مرا به عزّت تزلزل ناپذیرت

لایُضامُ، وَ احْفَظْنى بِعَیْنِکَ الَّتى لا تَنامُ، وَ اخْتِمْ بِالاِْنْقِطاعِ اِلَیْکَ اَمْرى،
عزیز گردان و به دیده ات که هرگز نخوابد حفظ کن و ببریدن از خلق و توجه بسوى خودت کارم را به پایان رسان و

وَبِالْمَغْفِرَةِ عُمْرى، اِنَّکَ اَنْتَ الْغَفُورُ الرَّحیمُ.
عمرم را قرین به آمرزش به اتمام رسان که همانا تویى آمرزنده مهربان.

اِلهی ؛ اَنتَ السَّلامُ ، وَ مِنکَ السَّلامُ ، وَ لَکَ السَّـلامُ ، 

وَ اِلَیکَ یَعوَدُ السَّـلامُ وَ یَرجَعُ السَّلام 

ســـلام

 سـلام

زیباترین کلمه ای که آرام بخش دل ها و حیات بخش جان هاست

 

سـلام نام مقدس خداوند تبارک و تعالی است که در آیه شریفه 23 از سوره مبارکه حشر به صراحت بیان شده است. ( ..... هو الملک القدوس السلام المؤمن ....)

  این نام مبارک که مسلمانان در هنگام ملاقات رد و بدل میکنند و جنبه احترام متقابل دارد 48 مرتبه در آیات نورانی کلام الله مجید تکرار شده است.

در چند آیه خداوند تبارک و تعالی به پیامبرانش سـلام داده است و به مسلمانان امر شده بگوئید سـلام بر شما ( .... فَقُــل سَـــلامٌ عَلَیکُــم.... )

سـلام به معنای درود و تحیت و سلامتی و آسایش و آرامش است و در فارسی در کتاب فرهنگ لغت عمید به معنای پاکی و رهایی از عیب ، رستگاری ، درود ، تعبیر شده است.

  هرگاه دو نفر کدورتی با هم داشته باشند اگر به هنگام ملاقات یکدیگر این کلمه مقدس را بیان کنند کدورت ها به تدریج برطرف خواهد شد.

  علاوه بر اینها سـلام بعنوان کلمه احترام در مسلمانان نهادینه شده است همان گونه که در کشور هندوستان به نشانه احترام دست ها را روی بینی میگذارند و یا در سایر کشورها از کلماتی مانند (Helo)استفاده میشود کلمه سـلام نیز با شکلهای مختلف ( سلام ، سلام علیکم، سلام بر شما ، اَلسَّـلام ، السلام علیکم ، السلام علیکم و رحمت الله ، علیکم السلام ، علیکـم السلام و رحمت الله و برکاته ) در بین مسلمـانــان بعنوان ادای احترام بیان می شود.

در اسلام ، سـلام دادن مستحب مؤکد است ولی پاسخ دادن به آن واجب است و تأکید شده پاسخ سلام را بیشتر و بهتر از آنچه که سلام کننده گفته بگویند مثلاً اگر شخصی به شما گفت سلام ، شما بگوئید سلامً علیکم و رحمت الله

متاسفانه امروزه و مخصوصاً در جوان ها این ادب و احترام منسوخ شده و مشاهده میشود در جامعه ما جوان هـا به یکدیگر و یا به بزرگترها ســلام نمی دهند و یا این سنت حسنه اسلامی خیلی کم رنگ شده است !

البته اگر شخصی کارش به دست شخص دیگری است این احترام رعایت میشود ولی پس از انجام کارش این مسئله فراموش میشود.

نگارنده بارها با این موضوع مواجه شده ام ، تا زمانی که پست یا مسئولیتی اجرائی دارید بشما احترام میگذارند ولی همین که دوران مسئولیت تمام شده دیگر شما را نمی شناسند ! حتی در کوچه و خیابان هم که از کنارتان میگذرند نگاهشان را به طرف دیگری می کنند تا شما را نبینند ! یا اگر هم ببینند حتی سلام را هم از شما دریغ می نمایند!!

اشکالی ندارد در اینصورت شما به آن شخص سـلام دهید و احوال پرسی نمائید ! این کار از شأن و انسانیت شما نمی کاهد بلکه شخصیت شما را نشان می دهد.

امیدوارم همــه افراد جامعه ، از سلامت و آرامش و آسـایش و پاکی و رستگاری که معانی ژرف و با نشاط کلمه مقدس سلام است برخوردار باشند. والسلام

شما کشورهای مسلمان را بنگرید چه خواهید دید به جز اینکه روزانه چندین نفر آنها کشته می شوند و امنیت ندارد.

بروید و ببینید چه چیزی را ما داریم که آنها ندارد و مگر این جز امر نعمت ولایت فقیه است؟؟؟؟ 

به این شکل:

ورقه ی آلومینیومی (فویل) رو مچاله کنین و روی این قطعات بذارین:

مقداری نفت یا بنزین روش بریزین:

حالا با گوشیتون در نزدیکی ماهیتابه به یکی از دوستانتون زنگ بزنین، مهم نیست کی باشه، مهم اینه که زنگ بزنین!

کمی صبور باشین، بالاخره اتفاق خواهد افتاد:

آتیش:

تعجب کردین؟! یادتون باشه این آزمایش رو در محلی امن انجام بدین، و دفعه‌ی دیگه که به پمپ بنزین رفتین، گوشیتون رو خاموش کنین بخصوص موقع پرکردن باک!!!

لطفا به هرکسی که برای شما مهم هست و می تونید اطلاع دهید!!!

مرحوم علامه جعفری می نویسد:

 یکی از خویشاوندان نزدیک اینجانب در شهر اصفهان در خواب می بیند که در یک اتاق در محضر علامه مجاهد، آقای حاج شیخ عبدالحسین امینی، نشسته است. مرحوم آقای امینی به ایشان می گوید: آیا شما آقای جعفری را می شناسید؟ ایشان پاسخ می دهند: آری! من ایشان را می شناسم. 

آقای امینی پاکتی را که در میان آن نامه ای بوده است به ایشان می دهد و می گوید: این نامه را به آقای جعفری بدهید و به ایشان بگویید: ما اکنون در عالم برزخ هستیم و دستمان از کار بسته است، ولی شما که در آن دنیا هستید و در میدان کارید و می توانید کار کنید، درباره امیرالمومنین کار کنید.

وقتی این خواب را برایم نقل کردند برای نوشتن و شرح نهج البلاغه تصمیم گرفتم و از آن ساعت شروع به کار کردم.

فرزند مرحوم علامه امینی(ره) می گوید، پدرم مکرر می فرمودند: الان دیگر دوران تقیه شیعه تمام شده است، باید وارد میدان عمل شد و حقایق را به دنیا عرضه کرد و ما باید افکار و عقاید خودمان را در دنیا نشر دهیم و شخصیت ائمه معصومین(ع) را به دنیا معرفی کنیم.

از صعصعة بن صوحان روایت است که، وى هنگامى که على(علیه السلام) به حکومت رسید بر آن حضرت وارد شد و گفت: 

اى امیرمؤمنان، شما برترید یا آدم ابوالبشر؟ 
فرمود: خودستایى زشت است، [ولى بدان که] خداوند به آدم فرمود: (تو و همسرت در بهشت جاى گزینید و از همه چیز بخورید جز این درخت . . . ) [ولى آدم از آن درخت خورد] اما با آن که خداوند بیشتر چیزها را براى من مباح کرده بود من از آنها دست کشیدم و پیرامون آنها نگشتم.

پرسید: شما برترید یا نوح؟ 
فرمود: نوح قوم خود را نفرین کرد و من هیچ گاه بر ظالمان و غاصبان به حق خودم نفرین نکردم، و فرزند نوح کافر بود ولى دو فرزند من سرور جوانان اهل بهشتند. 

پرسید: شما برترید یا موسى؟ 
فرمود: خداوند موسى را به نزد فرعون فرستاد و موسى گفت: (مى ترسم که مرا بکشند)، ولى من هنگامى که رسول خدا (صلى الله علیه و اله و سلم) مرا براى تبلیغ سوره برائت فرستاد که آن را در موسم حج بر قریش قرائت کنم هیچ نترسیدم با آن که بسیارى از سران و گردان آنها را کشته بودم، رفتم و آن سوره را بر آنان قرائت کردم و از آنان نترسیدم. 

پرسید: شما برترید یا عیسى بن مریم؟ فرمود: مادر عیسى در بیت المقدس بود، چون هنگام زایمان او فرا رسید شنید که کسى مى گفت: بیرون رو که اینجا پرستشگاه است نه زایشگاه، اما مادر من فاطمه بنت اسد چون هنگام زایمانش فرا رسید در حرم بود، پس دیوار کعبه شکافت و شنید که کسى مى گوید: داخل شو، و او داخل در وسط خانه شد و من در آنجا به دنیا آمدم، و این فضیلت را هیچ کس پیش از من و پس از من دارا نبوده و نیست.

آیا می دانید معنای اسم هر کشور چیست؟ در این جا با معنای نام بعضی از کشورهای جهان آشنا می شوید

آذربایجان:  آتورپاتکان نگهدار آتش است(فارسی دری)

آرژانتین:  سرزمین نقره(اسپانیایی)

آفریقای جنوبی:  سرزمین بدون سرما (آفتاب) جنوبی(لاتین،یونانی)

آفریقای مرکزی:  سرزمین بدون سرما(آفتاب)مرکزی(لاتین،یونانی)

آلبانی:  سرزمین کوهنشینان

آلمان:  سرزمین همه مردان یا قوم ژرمن(فرانسوی – ژرمنی)

آنگولا:  از واژه نگولا که لقب فرمانروایان محلی بود

اتریش:  شاهنشاهی شرق(ژرمنی)

اتیوپی:  سرزمین چهره سوختگان(یونانی)

ارمنستان:  سرزمین فرزندان ارمن،نام نبیره نوح(ع)(فارسی دری)

ازبکستان:  سرزمین خودسالارها(سغدی، ترکی، فارسی دری)

اسپانیا:  سرزمین خرگوش کوهی(فنیقی)

استرالیا:  سرزمین جنوبی( لاتین)

استونی:  راه شرقی(ژرمنی)

اسرائیل:  جنگیده با خدا(عبری)

اسکاتلند:  سرزمین اسکات ها البته در لاتین قوم گائل را گویند.(لاتین)

افغانستان:  سرزمین قوم افغان( فارسیدری)

اکوادور:  خط استوا(اسپانیایی)

الجزایر:  جزیره ها(عربی)

السالوادور:  رهایی بخش مقدس(اسپانیایی)

امارات متحده عربی:  شاهزاده نشین های یکپارچه عربی(عربی)

اندونزی:  مجمع الجزایر هند(فرانسوی)

انگلیس:  سرزمین قوم آنگل(ژرمنی)

اوروگوئه:  شرقی

اوکراین:  منطقه مرزی (اسلاوی)

ایالات متحده امریکا:  از نام آمریگو وسپوچی دریانورد ایتالیایی

ایتالیا:  شاید به معنی ایزد گوساله (یونانی)

ایران:  سرزمین نجیب زادگان (آریاییان) (فارسی دری)

ایرلند:  سرزمین قوم ایر (شاید هم معنی با آریا) (انگلیسی)

ایسلند:  سرزمین یخ (ایسلندی)

بحرین:  دو دریا (عربی)

برزیل:  چوب قرمز

بریتانیا:  سرزمین نقاشی شدگان (لاتین)

بلژیک:  سرزمین قوم بلژ (از اقوام سلتی)واژه بلژ احتمالا معنی زهدان و کیسه می داده است.

بنگلادش:  ملت بنگال (بنگلادشی)

بورکینافاسو:  سرزمین مردم درستکار(از زبان های موره – دیولا)

بولیوی:  از نام سیمون بولیوار مبارز رهایی بخش آمریکای لاتین

پاراگوئه:  این سوی رودخانه

پاکستان:  سرزمین پاکان

پاناما:  جای پر از ماهی( کوئوا)

پرتغال:  بندر قوم گال(از اقوام سلتی)(لاتین)

پورتوریکو:  بندر ثروتمند(اسپانیایی)

تانزانیا:  این نام از هم آمیزی تانگانیگا(سرزمین دریاچه تانگا)و زنگبار به دست آمده است.

تایلند:  سرزمین قوم تای

ترکمنستان:  سرزمین ترک مانندها

ترکیه:  سرزمین قوی ها(ترکی با پسوند عربی)

جامائیکا:  سرزمین بهاران

چاد:  دریاچه( بورنو)

چین:  سرزمین مرکزی(چینی)

دانمارک:  مرز قوم «دان»

دومینیکن:  کشور دومینیک مقدس(اسپانیایی)

روسیه:  کشور روشن ها، سپیدان(شاید از ریشه سکایی«راوش»)

روسیه سفید(بلاروس):  درخشنده(روس)سفید(روسی)

رومانی:  سرزمین رومی ها

ژاپن:  سرزمین خورشید تابان (ژاپنی)

ساحل عاج:  ساحل عاج

سریلانکا:  جزیره باشکوه(سانسکریت)

سلیمان جزایر:  از نام حضرت سلیمان

سوئد:  سرزمین قوم «سوی»

سوازیلند:  سرزمین قوم سوازی

سوئیس:  سرزمین مرداب

سودان:  سیاهان (عربی)

سوریه:  سرزمین آشور(سامی)

سیرالئون:  کوه شیر

شیلی:  پایان خشکی- برف(از زبان بومی آنجا)

صحرا:  بیابان(عربی)

صربستان:  سرزمین قوم صرب(یوگسلاوی: سرزمین اسلاوهای جنوب)

عراق:  شاید از ایراک به معنای ایران کوچک (فارسی)

عربستان سعودی:  سرزمین بیابانگردان در تملک خاندان خوشبخت. واژه عرب به معنی گذرنده و بیابانگرد است. سعود یعنی خوشبخت.

فرانسه:  سرزمین قوم فرانک (از اقوام سلتی)

فنلاند:  سرزمین قوم «فن»

فیلیپین:  از نام پادشاهی اسپانیایی به نام فیلیپ

قرقیزستان:  سرزمین چهل قبیله(قرقیزی)

قزاقستان:  سرزمین کوچگران(قزاقی)

قطر:  شاید به معنای بارانی(عربی)

کاستاریکا:  ساحل غنی(اسپانیایی)

کانادا:  دهکده(زبان سرخپوستی«ایروکوئی»)

کلمبیا:  سرزمین کلمب(کریستف کلمب)(اسپانیایی)

کنیا:  کوه سپیدی(زبان کیکویو)

کویت:  د ژ کوچک(هندی-عربی)

گرجستان:  سرزمین کشاورزان(یونانی)

لبنان:  سفید(عبری)

لهستان:  سرزمین قوم «له»

لیبریا:  سرزمین آزادی

مجارستان:  سرزمین قوم مجار(مجاری)

مصر:  شهر – آبادی

مقدونیه:  سرزمین کوه نشین ها، بلندنشین ها(یونانی)

مکزیک:  اسپانیای جدید(اسپانیایی)

موریتانی:  سرزمین قوم مور(لاتین)

میکرونزی:  مجمع الجزایر کوچک(فرانسوی)

نرو ژ:  راه شمال

نیجر:  سیاه(لاتین)

نیجریه:  سرزمین سیاه(لاتین)

واتیکان:  گرفته شده از نام تپه ای به نام واتیکان(اتروسکی)

ونزوئلا:  ونیز کوچک

ویتنام:  اقوام «ویت» جنوبی(ویتنامی)

ویلز:  بیگانگان(ژرمنی)

هلند:  سرزمین چوب(آلمانی)

هند:  پر آب(فارسی باستان)

هندوراس:  ژرفناها(اسپانیایی)

یمن:  خوشبخت

یونان:  سرزمین قوم(یون)

وقتی پیامبر(ص) از خواسته‌آنان آگاهی یافت، فرمود: «ای فاطمه، می‌خواهی چیزی به تو عطا کنم که از خدمتکاری و همه دنیا با آنچه در آن است، ارزش‌مند تر است؟ حضرت فاطمه(س) فرمود: مشتاقم بدانم چیست؟ پیامبر(ص) فرمود: بعداز نماز سی و چهار مرتبه «الله اکبر» و سی و سه مرتبه «الحمد لله» و سی و سه مرتبه «سبحان الله» بگو و آن را با «لا اله الا الله» ختم کن. این کار برایت از چیزی که می‌خواهی و از دنیا و هرچه در آن است،‌بهتر است.«

تسبیح، عبادتی برگزیده است که هرکس در سیر معنوی خویش، به قدر طاقت و معرفتش از آن بهره می‌گیرد و این در حالی است که از ائمه(ع) قبل از خلقت عالم مادی، به تسبیح ذات اقدس حق مشغول بوده‌اند.

بهترین تعقیبات نماز،‌ تسبیحات حضرت زهرا(س) است و شایسته است که بعد از نمازهای واجب و زمان‌های دیگری چون وقت خواب و ابتدای زیارت بزرگان و پیشوایان دین بر آن مداومت شود.

هدیه‌ای آسمانی از جانب پدر

هنگامی که فاطمه(س) از سختی کارهای خانه در زحمت بود،‌امیر‌مؤمنان به ایشان فرمود: نزد پدر برود و خدمتکاری درخواست کند تا در امور منزل یار و همکارش باشد.
وقتی پیامبر(ص) از خواسته‌آنان آگاهی یافت، فرمود: «ای فاطمه، می‌خواهی چیزی به تو عطا کنم که از خدمتکاری و همه دنیا با آنچه در آن است، ارزش‌مند تر است؟ حضرت فاطمه(س) فرمود: مشتاقم بدانم چیست؟ پیامبر(ص) فرمود: بعداز نماز سی و چهار مرتبه «الله اکبر» و سی و سه مرتبه «الحمد لله» و سی و سه مرتبه «سبحان الله» بگو و آن را با «لا اله الا الله» ختم کن. این کار برایت از چیزی که می‌خواهی و از دنیا و هرچه در آن است،‌بهتر است.«
در آن لحظه که این هدیه آسمانی به فاطمه(س) عطا شد، فرمود:‌« از خدا و رسول راضی شدم.«
امام باقر(ع) درباره تسبیح حضرت زهرا می‌فرماید: «خداوند متعال با هیچ ستایشی بالاتر از تسبیحات فاطمه زهرا(س) عبادت نشده است و اگر چیزی افضل از آن وجود داشت، رسول خدا(ص) آن را به فاطمه(س) اعطاء می‌کرد«.
تسبیح حضرت زهرا که به مناسبت مداومت آن حضرت در انجام آن، به ایشان منسوب گردیده است، درواقع تسبیح حضرت حق‌تعالی است!!

معنای تسبیح حضرت زهرا(س(

الله اکبر
انسان با گفتن «الله اکبر» به نهایت عجز خود اعتراف می‌کند و به ناتوانی‌اش به درگاه الهی بارها اقرار می‌کند.
جمیع بن عمیر می‌گوید: در محضر امام‌صادق(ع) بودم. حضرت از من پرسید: «جمله «الله اکبر» یعنی چه؟‌گفتم:‌یعنی خدا از همه چیز بزرگ‌تر است. حضرت فرمود:‌ مطابق این معنا خدا را چیزی تصور کرده ای و او را بزرگ تر از آن چیزها تصور نموده‌ای. عرض کردم: پس معنی «الله اکبر» چیست؟‌حضرت پاسخ داد:‌معنایش این است؛ «الله اکبر من ان یوصف؛ خداوند بزرگ‌تر از آن است که توصیف گردد.»


الحمدلله
پس از آن‌که انسان به عجز و ناتوانی خویش در شناخت خالق اعتراف کرد، با گفتن «الحمد لله» که از افضل اذکار تسبیح است،‌وارد مرحله بعدی می‌شود.
حضرت امام‌خمینی در باب حمد می‌فرماید: «حمد خدا مساوی شکر است؛ چنانچه در روایات کثیره وارد است، کسی که «الحمد لله» بگوید شکر خدا را ادا کرده است، چنانچه امام‌صادق(ع) فرمود:‌شکر هر نعمتی اگرچه بزرگ باشد،‌این است که حمد خدای عزوجل کنی«.


سبحان الله
شخصی از حضرت علی(ع) پرسید:‌ »معنی «سبحان الله» چیست؟ حضرت فرمود: «سبحان الله» تعظیم مقام بلند و با عظمت خدا و منزه دانستن او از آنچه مشرکان می‌پندارند، است و زمانی‌که بنده این کلمه را می‌گوید، همه فرشتگان بر او درود می‌فرستند«.


ثواب تسبیح حضرت زهرا با تربت امام‌حسین(ع(
درباره ثواب تسبیح حضرت زهرا(س) با تربت امام‌حسین(ع) از حضرت صاحب الامر (عج) روایت شده است: «هرکه تسبیح تربت امام‌حسین(ع) را در دست داشته باشد و ذکر را فراموش کند، ثواب ذکر برای او نوشته می‌شود«.
بعداز آن‌که رسول اکرم(ص) تسبیحات را به کوثرش عطا کرد، حضرت فاطمه ابتدا رشته‌ای از پشم تابیده و با آن به تسبیح پرداخت، تا این که حضرت حمزة بن عبدالمطلب شهید شد. پس حضرت فاطمه(س) از تربت قبر آن بزرگوار خاک برداشت و تسبیح ساخت و با آن تسبیح می‌کرد و مردم نیز چنان کردند و چون سید‌الشهدا شهید شد، سنت شد که از تربت آن امام‌مظلوم،‌تسبیح سازند و با آن ذکر گویند.


فضیلت و آداب تسبیح حضرت زهرا(س(
درباره فضیلت و آداب گفتن تسبیح حضرت زهرا(س) روایات زیادی از ائمه معصومین(ع) وارد شده است که به برخی اشاره می‌شود:

*جلوگیری از تیره بختی
ابو‌هارون مکفوف می‌گوید: «امام‌صادق به من فرمود: ای ابو‌هارون،‌ ما کودکان خود را همان‌گونه که به نماز فرمان می‌دهیم،‌به تسبیح حضرت زهرا(س) نیز امر می‌کنیم. پس بر این ذکر مداومت کن؛ زیرا هر بنده‌ای بر آن مداومت کند، تیره بخت نمی‌شود.


*خوشنودی خداوند، دور کردن شیطان
امام باقر(ع) فرمود:‌هرکس تسبیح حضرت زهرا را بگوید،‌سپس طلب آمرزش کند، آمرزیده خواهد شد. این تسبیح به زبان یک‌صد مرتبه است، ولی در میزان عمل یک هزار تسبیح به حساب می‌آید و شیطان را دور و خداوند رحمان را خوشنود می‌سازد.»


آمرزش گناهان
امام صادق(ع) نیز به فضیلت تسبیح بعداز نمازهای واجب چنین اشاره کرد:‌ « مَنْ سَبَّحَ تَسْبِیحَ فَاطِمَةَ ع قَبْلَ أَنْ یَثْنِیَ رِجْلَیْهِ مِنْ صَلَاتِهِ الْفَرِیضَةِ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ ، هرکس بعداز نماز واجب تسبیحات حضرت زهرا(س) را بجا آورد قبل از اینکه پای راست را از بالای پای چپ بردارد، جمیع گناهانش آمرزیده می‌شود»(کافی ج 3 ص343)


و در حدیثی دیگر فرمود: « مَنْ سَبَّحَ تَسْبِیحَ فَاطِمَةَ ع فَقَدْ ذَکَرَ اللَّهَ الذِّکْرَ الْکَثِیر ، کسی که تسبیح فاطمه زهرا(س) را بگوید خدا را به ذکر کثیر یاد کرده است.»(معانی الاخبار ص193)

شرایط تسبیح حضرت زهرا (س(

یکی از شرایطی که در این تسبیح باید رعایت شود، این است که بعداز نماز بلافاصله خوانده شود؛‌ یعنی وقتی نماز به پایان رسید، نمازگزار قبل از این‌که تغییر وضع دهد و به عبارتی از حالت تشهد و سلام در نماز خارج شود، تسبیح را شروع کند و از آنچه در سرّ عدد مستور است می‌توان فهمید که بلافاصله بودن تسبیح بعداز نماز دارای حسابی است که در غیر این‌صورت نیست.
با فضایلی که برای حضرت زهرا (س) نقل شد، و نیز تاکیدات بسیاری که در مداومت بر آن از ناحیه ائمه معصومین(ع) آمده است، شایسته است که این عمل، عاشقانه و با نشاط به‌جا آورده شود.
اگرچه ممکن است نفس تسبیح بعداز نماز نشانه ای از نشاط در عبادت باشد،‌ اما متاسفانه بسیار دیده می‌شود که به هنگام تسبیح، اذکار را چنان سریع و بی‌توجه می‌گویند که شاید بیان‌گر این واقعیت باشد که تسبیح را بر اثر عادت یا تاثیر محیط می‌گویند، نه از روی نشاط

یکی از کتاب های ماندگار درباره ی دخت گرامی پیامبر اسلام سلام الله علیها کتاب «زندگانی حضرت زهراسلام الله علیها» نوشته ی مرحوم دکتر سید جعفر شهیدی است. آنجه در پی می آید فرازهایی از این کتاب است: « وان للمتقین لحسن مآب جنات عدن مفتحة لهم الابواب‏» (سوره ص 49- 50)

دختر پیغمبرصل الله علیه وآله چند روز را در بستر بیمارى بسر برده؟ درست نمى‏دانیم ، چند ماه پس از رحلت پدر زندگانى را بدرود گفته؟ روشن نیست. کمترین مدت را چهل شب و بیشترین مدت را هشت ماه نوشته ‏اند و میان این دو مدت روایت‏هاى مختلف از دو ماه تا هفتاد و پنج روز، سه ماه و شش ماه است.

این همه اختلاف و این همه روایت‏هاى گوناگون چرا؟ ازاین پیش نوشتیم که در چنان سالها تاریخ حادثه‏ ها از خاطر یکى بذهن دیگرى انتقال مى‏ یافت. و چه کسى مى‏تواند ادعا کند که همه این ناقلان از اشتباه بر کنار بوده‏ اند. و این در صورتى است که موجبات دیگر در کار نباشد. اما مى‏دانیم که در آن روزهاى پرآشوب از یکسو دسته‏ بندى‏هاى سیاسى هنوز قوت خود را از دست نداده بودو از سوى دیگر مسلمانان سرگرم جنگ در داخل سرزمین اسلام بودند در چنین شرایط کدام کسی پرواى ضبط تاریخ درست ‏حوادث را داشت؟

پیامبر صلى الله علیه و آله فرمود: کسى که دخترم فاطمه علیهاالسلام را دوست بدارد در بهشت با من است، و کسى که او را دشمن بدارد در آتش جهنم است. محبت فاطمه علیهاالسلام در صد مورد فایده دارد که آسان ترین آن موارد هنگام مرگ و در قبر و کنار میزان اعمال و در قیامت و در صراط و هنگام حساب است.

کسى که دخترم فاطمه علیهاالسلام از او راضى باشد من از او راضى هستم، و کسى که من از او راضى باشم خدا از او راضى است، و کسى که فاطمه بر او غضبناک باشد من بر او غضب مى کنم، و کسى که من بر ا و غضب کنم خداوند بر او غضب مى کند. واى به حال کسى که به فاطمه و ذریه و شیعیانش ستم کند. [ بحار الانوار: ج 27 ص 116 ح 94 از ایضاح دفائن النواصب.]